Three little birds
‘Rise up this morning, smiled with the rising sun,
2 apr 2024
‘Rise up this morning, smiled with the rising sun,
1 mrt 2024
‘Kom, nou naar binnen!’….. Vergeet het maar, hij blijft stokstijf staan in de bijkeuken, kijkt me verwijtend aan. ‘We zijn toch uit geweest en dus wil ik nu brokken!’ Hoorbaar alsof hij praten kan… Een uur te vroeg, heeft een hond natuurlijk geen boodschap aan…. Net terug uit de polder- even de eik bijpraten- en soms vind je daar… Alles! De meer bagger te meer rust…. Lopend met de lage zon schuin rechts voor, heerlijk in m’n gezicht….En rechts achter me prachtige regenwolken waaruit het druppelen begint- nee nog geen regenboog. Druppels aan rietpluimen en takken, schitterend, de herfstkleuren weerspiegelend. Links achter me, de eigen schaduw. Schaduw als visueel bewijs dat ik hiervan echt deel uit maak. De poging alles in één plaatje te vangen mislukt jammerlijk. Zon staat nu eenmaal tegenover schaduw. Het ongrijpbare ervan, benadrukt de grootsheid Het geluid van overvliegende ganzen maakt compleet. Gewoon te veelomvattend. Volmaakt… Alles.
Combinatie
‘Kom, nou naar binnen!’….. Vergeet het maar, hij blijft stokstijf staan in de bijkeuken, kijkt me verwijtend aan. ‘We zijn toch uit geweest en dus wil ik nu brokken!’ Hoorbaar alsof hij praten kan… Een uur te vroeg, heeft een hond natuurlijk geen boodschap aan…. Net terug uit de polder- even de eik bijpraten- en soms vind je daar… Alles! De meer bagger te meer rust…. Lopend met de lage zon schuin rechts voor, heerlijk in m’n gezicht….En rechts achter me prachtige regenwolken waaruit het druppelen begint- nee nog geen regenboog. Druppels aan rietpluimen en takken, schitterend, de herfstkleuren weerspiegelend. Links achter me, de eigen schaduw. Schaduw als visueel bewijs dat ik hiervan echt deel uit maak. De poging alles in één plaatje te vangen mislukt jammerlijk. Zon staat nu eenmaal tegenover schaduw. Het ongrijpbare ervan, benadrukt de grootsheid Het geluid van overvliegende ganzen maakt compleet. Gewoon te veelomvattend. Volmaakt… Alles.
‘Wat heb je te doen, ik kom niet om vliegen te vangen’
Een paar keer per week kwam ze binnen. Moeder schilde aardappels, stoofperen en moesappels, vouwde was op, haarde bonen, stopte gaatjes….. En…ze luisterde! De kinderen, later soms aanwezige kleindochter, genoten van haar en vice versa! En ik genoot van allebei…. Uitwisseling van warmte en liefde….
Onlangs kregen we een grote zak walnoten. Best lekker die dingen, maar wie gaat ze kraken? Een jaar of 50 geleden zat bij veel gezinnen een oude opa bij de kachel voor dat soort klusjes. Beproefde methode.
Niet voor niks ligt er tegenwoordig veel fruit- ook noten- onder de boom weg te rotten. De bloesem wordt bejubeld en de oogst versmaad. Wie heeft/neemt er nog tijd voor?
Niet alle verandering is verbetering. Aan de wandelkade is het slootje gedempt. Alles trekkerproof. Maar o wee wanneer het regent. Op het gedempte stuk vormt zich snel een langwerpige plas. Het water moet ergens heen… Honderd jaar geleden is de wolf uitgeroeid. Het beest vormde een bedreiging waar niemand op zat te wachten…. Hoe dom en kortzichtig is het weigeren lering te trekken uit ervaringen van het voorgeslacht? Natuurlijk, er is voortschrijdend inzicht. Maar dan graag in combinatie met respect voor geschiedenis en levenservaring. Zonder dat krijgen we wantoestanden waarbij men de geschiedenis wenst te herschrijven en standbeelden omver halen. Roos.