‘Kom, nou naar binnen!’….. Vergeet het maar, hij blijft stokstijf staan in de bijkeuken, kijkt me verwijtend aan. ‘We zijn toch uit geweest en dus wil ik nu  brokken!’ Hoorbaar alsof hij praten kan… Een uur te vroeg, heeft een hond natuurlijk geen boodschap aan…. Net terug uit de polder- even de eik bijpraten- en soms vind je daar… Alles! De meer bagger te meer rust…. Lopend met de lage zon schuin rechts voor, heerlijk in m’n gezicht….En rechts achter me prachtige regenwolken waaruit het druppelen begint- nee nog geen regenboog. Druppels aan rietpluimen en takken, schitterend, de herfstkleuren weerspiegelend. Links achter me, de eigen schaduw. Schaduw als visueel bewijs dat ik hiervan echt deel uit maak. De poging alles in één plaatje te vangen mislukt jammerlijk. Zon staat nu eenmaal tegenover schaduw.  Het ongrijpbare ervan, benadrukt de grootsheid  Het geluid van overvliegende ganzen maakt compleet. Gewoon te veelomvattend. Volmaakt… Alles.